Δημιουργική σκέψη : ορισμός

Ως δημιουργική σκέψη ορίζεται η νοητική εκείνη ικανότητα που σχετίζεται με το να εφευρίσκουμε νέες, πρωτότυπες ιδέες και βασίζεται στην ικανότητα του ατόμου να χρησιμοποιεί ποικίλους τρόπους προσέγγισης ενός προβλήματος και να βρίσκει πλήθος ιδεών και λύσεων για κάθε πρόβλημα που το απασχολεί. Άρα, η δημιουργική σκέψη δεν είναι κάτι το αφηρημένο και αόριστο. (Ι. Ν. Παρασκευόπουλος (2008). Δημιουργική  Σκέψη  στο σχολείο και στην οικογένεια, Αθήνα).

Γιατί ν’αναπτύξουμε τον δημιουργικό τρόπο σκέψης;

Είναι σε όλους γνωστό ότι περίπου κάθε τρία χρόνια ο όγκος των γνώσεων και πληροφοριών διπλασιάζεται. Ο χρόνος αυτός θα γίνεται συνεχώς μικρότερος και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι είναι τελείως άστοχο και απερίσκεπτο να προσπαθούμε να φορτώνουμε συνεχώς μόνο με γνώσεις τα παιδιά μας χωρίς να τους μαθαίνουμε πώς να σκέφτονται και πώς να βρίσκουν τις γνώσεις αυτές. Φυσικά οι γνώσεις χρειάζονται και δεν είναι περιττές. Ωστόσο, η μάθηση ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει με την απόκτηση γνώσεων. Το επόμενο βήμα μετά την πρόσληψη γνώσεων είναι η ιεράρχησή τους : ποιες από αυτές είναι βασικές και απαραίτητες και ποιες δευτερεύουσας σημασίας. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει οι μαθητές να μάθουν πώς να σκέφτονται εποικοδομητικά και δημιουργικά. Η ικανότητα αυτή μπορεί να αναπτυχθεί και να βελτιωθεί μαθαίνοντας μας κάποιες μεθόδους και τεχνικές, ώστε να μην πελαγοδρομούμε, αλλά να έχουμε κάποιους συγκεκριμένους τρόπους σκέψης. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι μπορούμε να μάθουμε να σκεφτόμαστε και ότι δεν είναι ικανότητα που την φέρουμε μαζί μας.

Ο κάθε άνθρωπος έχει τεράστιες δυνατότητες, οι οποίες όμως μένουν ανεκμετάλλευτες αν δεν βρεθούν τρόποι αξιοποίησής τους. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να αλλάξει, μπορεί να γίνει κάτι νέο γιατί κάθε φορά που μαθαίνει κάτι γίνεται μια εσωτερική αλλαγή. Ο καθένας από εμάς και ιδιαίτερα οι νέοι, θα πρέπει να λαχταρούν, να επιδιώκουν τη μάθηση. Αυτό είναι ίσως και η μεγαλύτερη περιπέτεια που θα ζήσουμε. Αυτό ακριβώς είναι και η διαδικασία της μεταμόρφωσης. Κάθε φορά που ζούμε κάτι καινούριο, που γευόμαστε μια πρωτότυπη εμπειρία, παύουμε να είμαστε πια ο ίδιος άνθρωπος που ήμασταν χθες. Η μάθηση δε θα πρέπει ποτέ να είναι καταναγκαστικό έργο, αλλά εσωτερική, συνεχής ανάγκη.

                                                                                                                  Χριστοφή  Βαλεντίνα

                                                                                                         Φιλόλογος- Σύμβουλος  μάθησης

                                                                                                        ΜΑ  Εκπαιδευτική  ψυχολογία

          Θυμήσου!

         Η χελώνα προχωρά μόνο όταν έχει το κεφάλι της έξω από το καβούκι της…!!!

https://www.youtube.com/watch?v=sqOjJa0y9Ww