Μάθηση - Λόγος - Δυσλεξία

Η  μάθηση  είναι η κινητήριος δύναμη  που συνοδεύει  τον άνθρωπο στην πορεία  της  ζωής του.

Η  συμπεριφορά λοιπόν  του ανθρώπου είναι  ένα μεγάλο προϊόν μάθησης. Μαθαίνουμε  να μιλούμε, να διαβάζουμε , να γράφουμε, να λύνουμε  μαθηματικά ή άλλα προβλήματα , να  αποκτούμε πάσης φύσεως   γνώσεις.

Συνεπώς  η  μάθηση  είναι  η βάση  των γνώσεων  και των δεξιοτήτων  που επηρεάζει  τα κίνητρα, τα ενδιαφέροντα  και τα συναισθήματα  του ανθρώπου.

Το βρέφος  γεννιέται  και η μάθηση αρχίζει  από  το πρώτο βλέμμα, από τον πρώτο ήχο  που θα ξεπηδήσει  από μέσα του και θα γεννηθεί ο λόγος.

Ο  λόγος  εμφανίζεται , δημιουργείται , εξελίσσεται , δημιουργεί, κατακτά, ολοκληρώνει... πάντα  κάτω από αυτή την ιδιαιτερότητα  του διπλού , την  ιδιότητα του συμβόλου, τη διτή , τη μοναδική.

Η εγκατάσταση του λόγου  στο νεογέννητο γίνεται σ΄ ένα  εξειδικευμένο σύστημα, το νευρικό σύστημα, τον εγκέφαλο και μάλιστα  σε εσωτερικούς  δομείς , δομές εν τω βάθει, στις δομές του θαλάμου.

Σ΄ αυτές  τις δομές  θα ακινητοποιηθεί ο  Λόγος,  εκεί θα παραμείνει ενεργοποιώντας τις με την  κινητικότητα  του, σε δύο επίπεδα, στο οργανικό και στο λειτουργικό όποτε  ο νέος  οργανισμός  γίνεται πλέον άνθρωπος, γίνεται λόγος. ( ΚΑΡΠΑΘΙΟΥ Ε. Χ.Ε,  «Δυσλεξία» (1998) Εκδ. Έλλην.)

Σύμφωνα  λοιπόν με το πιο πάνω απόσπασμα  κατανοούμε  την αξία του λόγου και ταυτόχρονα καταλαβαίνουμε την ανώμαλη μαθησιακή εξέλιξη του παιδιού, αν ο λόγος υφίσταται διαταραχές.

Τα τελευταία χρόνια  οι μαθησιακές δυσκολίες βρίσκονται  στο επίκεντρο πλήθους ερευνών, μελετών  και δημοσιεύσεων.

Όλα  αυτά είναι αποτέλεσμα  της αναβάθμισης  της παιδαγωγικής ψυχολογίας, των νευροεπιστημών,  της  κοινωνικής προόδου και του ενδιαφέροντος για το φαινόμενο της μάθησης,  τις  θεμελιακές γνωστικές  μαθησιακές διεργασίες, δυσλειτουργίες και  διαταραχές.

Η δυσλεξία  δεν είναι  πια  όρος που απασχολεί κάποιους ειδικούς, αλλά  είναι ένα φαινόμενο που καθημερινά συζητείται  είτε  από δασκάλους, είτε από γονείς, είτε  από άρθρα  σε περιοδικά  ή  στήλες εφημερίδων , σε ιστόχωρους και εκπομπές  σε μέσα ενημέρωσης.

 Η έντονη ενασχόληση με τη δυσλεξία  δεν είναι τυχαία, γιατί σχετίζεται πιστεύω με μια σημαντική μερίδα παιδιών  τόσο του ελλαδικού χώρου όσο και του κυπριακού ελληνισμού.

Είναι πλέον αποδεκτό πως η δυσλεξία είναι μια νευρολογικής φύσεως, συχνά οικογενειακή διαταραχή που έχει σχέση  με την κατάκτηση και την επεξεργασία του λόγου.

Ποικίλει  ως προς  το βαθμό σοβαρότητας, εκδηλώνεται με δυσκολίες της γλωσσικής έκφρασης, φωνολογικής  επεξεργασίας, δυσκολίας στην ανάγνωση, γραφή, ορθογραφία και μερικές φορές την αριθμητική.

 Η δυσλεξία  δεν οφείλεται σε έλλειψη κινήτρων ή σε αισθητηριακές βλάβες.  Η δυσλεξία  είναι  ένα πρόβλημα που το αντιμετωπίζουν τα άτομα σ΄ όλη τους τη ζωή . Είναι σημαντικό να τονιστεί πως κάποια  δυσλεξικά άτομα  συχνά  ανταποκρίνονται επιτυχώς στην έγκαιρη  και κατάλληλη παρέμβαση (Pumfrey (1995) – Tomson (1997).

 Συμφωνώντας  λοιπόν με τα προαναφερόμενα αποφάσισα  να ερευνήσω και να μελετήσω εκ βαθέων το ευρύ φάσμα της δυσλεξίας  και άλλων δυσκολιών της  μάθησης.  Σύμφωνα με τα ευρήματα  της έρευνας μου,  μπορώ με σοβαρότητα να ενημερώνω τον γονιό όσον αφορά  τις  μαθησιακές  δυσκολίες  και διαταραχές που αντιμετωπίζει το παιδί του, έτσι ώστε να προβαίνει σε έγκαιρη επιστημονική βοήθεια με στόχο  την αποκατάσταση των  μαθησιακών  του δυσχερειών .

Σκοπός μου είναι να βοηθήσω τους γονείς να στηρίξουν  τα παιδιά τους, ώστε  να βρουν  το δρόμο  που τους ταιριάζει στη ζωή τους.

  Στο ιδ.  Φροντιστήριο «Η ΡΟΠΗ» εδώ και χρόνια εφαρμόζονται με πλήρη επιτυχία  προγράμματα  «Ανάπτυξης  Πρώτης  Ανάγνωσης και Γραφής»   καθώς και Προγράμματα  «Ανάπτυξης  προφορικού και Γραπτού Λόγου».

«Το παιδί  δεν είναι ακατέργαστη ύλη αλλά οντότητα που χρειάζεται βοήθεια  για να αναπτύξει προσωπικότητα» ( Robert Shafer)